منورالذهن

شاید شما هم تو خونه وقتی جلوی تلویزیون نشستین و منتظرین یه برنامه ای شروع بشه، وقتی که خواهر و برادر کوچیکتون مشغول کشتی گرفتن با کنترل و تغییر کانال هاست، وقتی که بابا منتظر شروع اخباره، یا بین دو نیمه بازی که داداش کنترلو به کسی نمیده تا یه دور دیگه لحظات حساس بازی رو ببینه، وقتی خانوادگی جمع شدین دور تلویزیون برای تماشای سریال ماه رمضون و داستان به جای حساسش میرسه، یه دفعه انگار زیرپاتون خالی میشه و میوفتین توی دنیای رویایی تبلیغات بازرگانی. از تبلیغ روغن گرفته تا پودر و مایع دستشویی و خمیردندان تا جوایز بانک، همه و همه آخرش یه اتفاق رو رقم میزنه: حسرت بزرگترا و بردن دل بچه ها که اصرار بی فایده شون برای رسیدن به خواسته شون بابای خونه رو شرمنده میکنه...

البته شاید اصلا این موضوع رو با خودتون حل کرده باشین که مثلا یه برند تولیدکننده روغن، چاره ای نداره جز اینکه برای تبلیغ کالاش، غذاهای لاکچری رو نشون بده یا یه برند پودر لباسشویی، یه زندگی نایس و بازی بچه ها تو حیات بزرگ خونه ی لاکچریشون و در نهایت کثیف شدن لباس بچه و لبخند مادر و شستن لباس. خب راه دیگه ای برای تبلیغ ندارن که...

اما چند روز قبل بود که یه فیلم به دستم رسید که تبلیغ یه برند پودر لباسشویی بود، توی یکی از کشورهای همسایه. اما فرقش با بقیه تبلیغایی که دیدم این بود که در کنار تبلیغ کالای خودش، داشت عشق و مهربونی رو هم تبلیغ میکرد به جای تبلیغ دارندگی و برازندگی! خیلی لذت بردم از دیدنش و خب دلم نیومد تا این لذتو با شما تقسیم نکنم...

ببینید!

پ.ن: راستش این پست رو میخواستم اول ماه رمضون بذارم. ولی ویدیوی پیوستش رو هرکاری کردم نتونستم تو بیان آپلود کنم و موند تا الان...